Czerwony Krzyż, organizacja społeczna, utworzona 1863–64 z inicjatywy Henriego Dunanta; inspiracją była chęć niesienia pomocy rannym żołnierzom; stopniowo rozszerzono działalność na ofiary klęsk żywiołowych, losowych i prześladowań politycznych. Rozwój organizacji wiąże się z postępującą humanitaryzacją prawa międzynarodowego, co znalazło odbicie w konwencjach genewskich, podpisanych 1864 przez 12 państw, otaczających opieką rannych i personel sanitarny stron walczących. Ustalono wówczas symbol tej ochrony — czerwony krzyż na białym polu, który stał się godłem Czerwonego Krzyża;
Znak Czerwonego Półksiężyca powstał jako muzułmański odpowiednik znaku Czerwonego Krzyża.
W Polsce organizacja powstała po odzyskaniu niepodległości w 1919 roku jako Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża.
Podstawową misją Ruchu CK i CP jest zapobieganie i łagodzenie cierpienia ludzkiego oraz ochrona ludzkiej godności, bez jakiejkolwiek dyskryminacji dotyczącej narodowości, rasy, płci, przekonań religijnych lub politycznych.
Podstawowymi zasadami działalności Czerwonego Krzyża są: humanitaryzm, bezstronność, neutralność, niezależność, jedność i powszechność działania.
Uczniowie starszych klas byli uczestnikami zajęć warsztatowych – oglądali prezentacje, dyskutowali o znaczeniu działalności wolontariuszy w czasach obecnych oraz tworzyli prace plastyczne.